In mijn leven heb ik vaak de ouderen gemist, mentorschap gemist. Alle vier mijn grootouders stierven voor mijn geboorte.
Ik heb wel nog een tante en nonkel die door de tachtig heen zijn.
Ik ga de laatste jaren af en toe Rummikub met ze spelen, en dat is altijd een deugdzame ervaring.
In hun aanwezigheid proef ik van een andere liefde, van een diepere wijsheid.
Ik proef van een waardering voor de jeugd die ik heb, en een waardering voor de rijke levenservaring die zij hebben.
Onze ouderen mentoren ons de toekomst tegemoet, de uitdagingen waar wij voor staan, de fouten die wij maken, de lessen die wij te leren hebben.
Lang voor onze tijd hebben zij op hun beurt hun pad bewandeld.
Tijdens deze avond gaan we in gesprek met enkele ouderen.
We gaan luisteren naar wat en hoe zij graag nog bijdragen aan de samenleving en wat voor geschenken daar mogelijks in schuilen voor ons.